[Mario]

VERSLAG VAN DE GP VAN CANADA IN MOSPORT

De voorlaatste GP van dit seizoen werd verreden in het Canadese Mosport. Het moeilijke en bijzonder glooiende circuit ligt te midden van de oerbossen. Het kent weinig bijval bij veel rijders en als het echt niet hoeft, verkiezen talrijke piloten er niet te rijden. Voor deze GP echter kwam er een nieuwe deelnemer opdagen : Peter Raemen. Hij zou nog van zich laten spreken…Grote afwezige was het Lotus-team met hun sterrijder Tim Vanhee. Wegens onduidelijke documenten weigerde de Canadese douane hun materiaal uit te klaren. Ze besloten dan maar onverrichter zake terug naar hun thuisbasis te keren om wat tests uit te voeren op Snetterton.

Tijdens de oefensessie bleken de Eagle-rijders bijzonder hard te gaan. Mark Vekeman gaf halfweg de sessie zijn visitekaartje af door een tijd van 1.21.94 te laten optekenen. Op respectabele afstand volgde Jan Verschueren en daarmee was de eerste startrij volledig blauwwit gekleurd. Raemen toonde zich een zucht sneller als Stefan Sigwarth en legde daarmee beslag op de 3de startplaats. Rudy Saenen kwalificeerde zich als 3de Eagle-piloot 6de. Daarna volgden Mario Sablon, Big John en Krikke. Deze laatste was duidelijk nog wat onwennig op dit technisch veeleisende circuit, terwijl Big John de wetten van de geneeskunde uitdaagde door toch mee te doen. Hij had immers bijzonder veel last van een pijnlijke arm en ging in tegen het advies van zijn artsen. Het GPL-virus is blijkbaar nog niet uitgewoed…

Bij de start benutte Vekeman zijn startpositie ten volle, maar Verschueren kwam lang niet zo goed van de lijn weg, zodat Sigwarth en Raemen hem wisten te veschalken. Daarachter accelereerde Sablon voorbij Saenen. Dit alles gebeurde zonder startcrashes en daarmee waren de pionnen gezet voor wat misschien wel de beste wedstrijd van het seizoen was. Dan hebben we het niet over de overwinning, want na 2 ronden moest Vekeman Raemen voorlaten, waarna deze laatste soeverein en haast foutloos naar het zwart-witgeblokt reed. Raemen liet zijn concurrenten eenvoudigweg niet de minste kans zijn eerste plaats nog te betwisten en bouwde stelselmatig en beheerst zijn voorsprong uit. Maar achter hem vonden er twee bijzonder spannende duels plaats. Eerst moest Saenen voorbij Sablon zien te geraken, wat geen sinecure was op Mosport. Je moet er je tegenstrever tot een fout dwingen of wachten tot hij een gaatje laat vallen. In de 4de ronde ging het dan ei zo na mis voor Sablon. Na de jump ging het net iets te snel de rechterbocht in en verloor de tractie. Hij kon zijn Brabham nog houden, maar intussen waren Saenen en Big John hem voorbij. De tweede Ferrari-rijder had al redelijk vroeg opgegeven met onoverkomelijke mechanische problemen. Voor Krikke, toch de vice-kampioen van het vorige TVRL 1, is dit echt wel een nachtmerrieachtig seizoen geworden.

Voor Saenen was dat het teken om de jacht te openen op de amper enkele seconden voor hem rijdende Verschueren. Nadat deze laatste op het gras terechtkwam bij Turn 2 was Saenen erlangs en dat was het begin van een rondenlange strijd tussen beide heren, waarbij Verschueren niet weg te branden was van bij de Saenens versnellingsbak. Sablon was intussen weer voorbij Big John, die er iets later de brui aan gaf. Het gevecht om de tweede plaats zal ook de TVRL-geschiedenis ingaan als bijzonder intens. Sigwarth profiteerde nagenoeg tegelijkertijd als Raemen van Vekemans pech en nam de 2de plaats over. Vekeman beet zich echter als een ware terriër vast in de achterwielen van Sigwarth en van de 3de tot de 16de ronde raasden deze kemphanen als aan elkaar vastgeplakt over het circuit. Links, rechts, waar Vekeman het ook probeerde, Sigwarth pareerde elke aanval. Deze twee gevechten werden evenwel ook bijna tegelijkertijd beëindigd. Verschueren begon onkarakteristiek veel fouten te maken en ook Vekeman moest de rol lossen. Hij verloor na verloop van tijd zelfs zijn 3de plaats aan Saenen.

Sablon was al een hele tijd geen bedreiging meer, want ook hij stapelde vanaf de 9de ronde de fouten op. Voor een keer heeft hij bewezen de snelheid te hebben, maar dan ontbreekt het aan constantheid. Vanaf de 17de ronde reed iedereen min of meer geïsoleerd rond. Alleen voor Sigwarth werd het nog spannend toen hij in de voorlaatste ronde benzinepech kende. Saenen lag echter net iets te ver achter de Honda-rijder om hier nog van te kunnen profiteren.

Na een intense en vermoeiende race kwam Peter Raemen dus als eerste over de finishlijn, gevolgd door Sigwarth, Saenen, Vekeman, Verschueren en ten slotte Sablon. Deze race zal zeker de annalen halen door de tomeloze inzet van de coureurs en ze werden daarvoor beloond door een bain de foule toen de enthousiaste toeschouwers het circuit op kwamen.