De volgende horde dan: het aanbrengen van de eigenlijke livery. Hiervoor gebruik ik de decals van Studio 27. Je voelt me al aankomen, ook hier ging niet alles naar wens.
Deze keer was de probleemzone het witte vlak bovenop de cockpit. Dit bestaat uit 2 decals, die in theorie naadloos op elkaar aansluiten. In de praktijk zat ik echter met een overlap, zoals je ziet op onderstaande foto’s. Die overlap zorgt voor een kleurverschil in het witte vlak. Daarnaast had ik ook de decal niet mooi ingesneden ter hoogte van de panellines.
Opnieuw tijd voor wat herstelwerk dus. De oplossing? De witte vlakken overschilderen met TS-26 ‘pure white’. Opnieuw een tijdrovend werkje: eerst de decals sealen met Gunze lak, dan ‘pure white’ decanteren en met de airbrush aanbrengen. Dit alles met het nodige afplakwerk uiteraard. Het afplakken doe ik met BMF, omdat dit zeer dun is en er dan bijna geen opstaande rand is aan de laklaag. Sommigen onder jullie die aanwezig waren op de meeting in Asse hebben de cockpit in dit stadium gezien; toen was het bovenvlak bijna klaar (moest enkel nog geseald worden met lak).
Gisteren was ik dan begonnen om de 2 witte strepen op de flanken te overschilderen. Dit moest omdat er aan één kant ook een scheurtje was ontstaan door het vele manipuleren tijdens het herstelwerk, en omdat er geen kleurverschil zou zijn met het bovenvlak.
Natuurlijk is het hier weer fout gegaan. Bij het verwijderen van de BMF zijn er opnieuw decals losgescheurd.
De foto’s spreken voor zichzelf, denk ik. Alles wat losgekomen is, was al voorzien van meerdere dunne laklaagjes (met telkens 1 volledige week droogtijd; vandaar dat het zo lang duurt). Die zijn echter allemaal aan de BMF blijven hangen. (diepe zucht…)
Opnieuw zijn dit allemaal zaken die nog kunnen hersteld worden; de schade aan de achterkant verdwijnt zelfs nog onder het hitteschild. Alleen begint dat hier wel een beetje op de processie van Echternach te lijken, telkens 2 stapjes vooruit en eentje achteruit…